-
1 przyśpieszać się
див. przyspieszać się -
2 przyspieszać się
прискорюватися
См. также в других словарях:
przyśpieszać || przyspieszać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przyśpieszać || przyspieszaćam, przyśpieszać || przyspieszaća, przyśpieszać || przyspieszaćają, przyśpieszać || przyspieszaćany {{/stl 8}}– przyśpieszyć || przyspieszyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, przyśpieszać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podrywać się – poderwać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} gwałtownie podnosić się, wstawać z miejsca, unosić się w górę; gwałtownie przyspieszać kroku, poruszać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Żołnierze poderwali się z okopów. Poderwać się z krzesła. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
popychać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, popychaćam, popychaća, popychaćają, popychaćany {{/stl 8}}– popchnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, popychaćnę, popychaćnie, popychaćnij, popychaćnął, popychaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
krok — m III, D. u, N. krokkiem; lm M. i 1. «ruch wykonywany przy chodzeniu, polegający na uniesieniu i postawieniu nogi, stąpnięcie; długość drogi o jaką przesuwa się idący za każdym stąpnięciem; w lp także: stąpanie, kroczenie, kroki» Krok defiladowy … Słownik języka polskiego
przybliżać — ndk I, przybliżaćam, przybliżaćasz, przybliżaćają, przybliżaćaj, przybliżaćał, przybliżaćany przybliżyć dk VIb, przybliżaćżę, przybliżaćżysz, przybliżaćbliż, przybliżaćżył, przybliżaćżony 1. «przysuwać bliżej, zmniejszać odległość, zbliżać»… … Słownik języka polskiego
krok — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ruch wykonywany przy chodzeniu, polegający na podniesieniu nogi do góry, przesunięciu jej do przodu i postawieniu; długość przebytej w ten… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wzrost — m IV, D. u, Ms. wzroście, blm 1. «proces polegający na wytwarzaniu przez organizm nowych komórek i powiększaniu już istniejących, w wyniku czego organizm zwiększa swą objętość i wielkość; wzrastanie, rośnięcie» Bujny, szybki, nadmierny wzrost.… … Słownik języka polskiego
popędzić — dk VIa, popędzićdzę, popędzićdzisz, popędzićpędź, popędzićdził, popędzićdzony popędzać ndk I, popędzićam, popędzićasz, popędzićają, popędzićaj, popędzićał, popędzićany 1. «zmusić kogoś lub coś do pójścia, posuwania się w określonym kierunku»… … Słownik języka polskiego
reakcja — ż I, DCMs. reakcjacji; lm D. reakcjacji (reakcjacyj) 1. «działanie, zajęcie jakiegoś stanowiska jako odpowiedź na coś, zwykle na czyjeś postępowanie, działanie, głoszone poglądy itp.» Nieoczekiwana, gwałtowna, spóźniona, żywa reakcja. Reakcja… … Słownik języka polskiego
szybkość — ż V, DCMs. szybkośćści; lm D. szybkośćści 1. «cecha tego, co porusza się, działa szybko, tego, kto jest szybki; podstawowa wielkość wektorowa charakteryzująca ruch, prędkość» Błyskawiczna, zawrotna szybkość. Duża, mała, średnia szybkość. Szybkość … Słownik języka polskiego
dawać — 1) Nadawać w radiu lub telewizji; transmitować Eng. To broadcast over the radio or television 2) Jechać z dużą szybkością lub przyspieszać Eng. To drive at very high speed or to accelerate 3) (Especially in the imperative as a command) To bring… … Słownik Polskiego slangu